Gezetelde tijger

32 weken 3 dagen. Mijn valiesje staat klaar! Voor Ping en Pong zit er zowel een 44 in als een 50!

Ondertussen zullen we er maar van uit gaan dat ze me op 38-39 weken van pure miserie gaan inleiden, zeker? Tegen dat is mijn velletje zo getijgerd als maar kan zijn, vrees ik. :)

Thuis zijn is zalig, hoewel ik de eerste dagen de regelmaat van het ziekenhuis miste en om 7u15 dacht "Nu hing ik anders aan de monitor", daarna komt "ons Nathalie" de kamer poetsen en een babbeltje slagen, om 13u30 koffie, en ga zo maar door!

Na een maand en en week UZ ken je de vroedvrouwen, stagiaires en logistieken echt wel goed en mis je ze ook wel! Er zijn er een paar die deze blog volgen, dus bij deze "Dikke merci aan iedereen daar!"

Thuis dus.. De eerste twee dagen thuis waren de kinderen uit logeren bij oma en opa en vertrok Ann om 8u naar haar werk en kwam thuis om 18u. Dat was toch wel ff wennen.. Een lange dag zonder poetsvrouwen, maaltijdbevragers, vroedvrouwen, stagiaires, logistieken, gyneacologe en assistenten die de uren vullen. De eerste dag was er gelukkig bezoek na de middag! 

Ik ben van pure verveling twee uur in slaap gevallen die ochtend.. :)

Een gewoonte die ik de dagen nadien ben blijven aanhouden. Mijn lijf heeft het blijkbaar nodig, zo'n powernap. :) 

Nu de kinderen thuis zijn, is het lekker druk om me heen. Ann heeft haar handen vol. Buiten koken mag ik ook niets doen van haar. En dat doe ik dus ook niet (meer) .. toen ik de eerste dag die "duidelijk uitgesproken regel" met de voeten trad en de vaatwas had leeggemaakt, was dat het begin van een ruzie-monoloog. 

Ik heb me dus overgegeven :)

Ann is dus gisteren met de kids naar Ikea geweest, vandaag gaan zwemmen in Puyenbroeck.. 

en ik ben schoon blijven liggen in de zetel. 

Nu lig ik hier dus nog.. 

Ik ben wel ff van kant veranderd intussen. :)

Ann ligt al van half negen in haar bed. Doodop.

wat zie ik ze graag, die madam van mij!

4 kg baby!

Na 1 maand en 1 week en 4 dagen ziekenhuis.. mocht ik vandaag naar huis!
We vieren 32 weken dus thuis, zalig!

Bij de controle vanmorgen zei de gyn dat de kritieke periode erop zit en dat ik thuis mocht zetelen in de zetel. Tijdens de echo stuiterden Ping en Pong lekker heen en weer in mijn buik. Ze hebben voldoende vruchtwater om zich heen en de doorbloeding van de navelstreng zat ook goed!
Ping werd geschat op 1,9 kg en Pong op 2,1 kg.
Controle pas over twee weken, dat wordt afkicken..

Ik ga dus ook, net zoals "de anderen" mijn bevallingskoffertje mogen klaarmaken! Woot! Woot!
Wie had dat gedacht?

Superheld, bubbleicious en ...

Het is wederom komkommertijd hier maar aangezien ik via sms en mail bestookt word met de vraag " Je bent toch niet aan het bevallen, he? ", dan toch een blogpost.

Bevallen ben ik dus niet, maar ik kijk er wel naar uit! Ook al is het nog veel te vroeg voor Ping en Pong. Ik voel me nog steeds Phyo Phyo.
Ik ben jaloers op die kleine 'bleiter' die de kamer naast me ligt :)
Nu ja, tot op zekere hoogte, want als ik 's nachts wakker word door zijn gekrijs verdwijnt die jaloezie naar de achtergrond en geniet ik er stiekem van dat ik me nu nog kan omdraaien en verder slapen..

Maar toch.. De bevalling komt sowieso dichter bij, zelfs als ze me op 39 weken van pure miserie zouden moeten inleiden is dat nog maximum 7 weken en 3,6 dagen :)
Ik vraag me af hoe het zal zijn deze keer.

Warre was een moeilijke bevalling met zuignappen, scheur- en knipwerk en de forceps. Uiteindelijk hebben ze zijn sleutelbeen moeten breken om hem er uit te krijgen.
Hij is geboren als een superheld, zeggen we hem altijd! Met een uitgestrekte arm als eerste ter wereld gekomen.

Gust ging dan weer zo snel dat hij eruit gekatapulteerd werd en net niet in de vuilbak belandde.
Gust had de eerste dagen een huidinfectie en was onze eigen kleine bubbleicious!

Dus.. De opties voor deze twee kunnen alle kanten uit! Ik ben benieuwd!
Die geboorteplannen van op tv.. Ik geloof daar niet meer in, in elk geval :)

Saar

PS : oh ja, dinsdag 32 weken, dus het ziet ernaar uit dat het terug frietjes worden!
Kent er iemand een lekkere frituur? Niet zo ver van het UZ?
Kwestie van de standaard opnieuw te verhogen, he! Die grootkeukenfrietjes waren goed voor 30 weken maar voor het vieren van de grens tussen extreem prematuur en prematuur mag het wel eens wat beter zijn, he! :)

Strepen en medailles

30 weken 6 dagen

Nog 1 week en 1 dag voor de nieuwe mijlpaal van 32 weken, de grens tussen extreem prematuur en prematuur!

Ping en Ping doen het nog steeds goed! Ze wegen rond de 1700 gram en meten ongeveer 39 cm.
Ze hebben ook nog voldoende vruchtwater om zich heen en de doorbloeding van hun navelstreng zit snor. Vandaag liggen we een maand in het UZ, toch wel een verschil als je weet dat ze in het begin een 800 gram wogen! Mijn baarmoeder verdient een medaille!

Mijn lichaam heeft ondertussen een eigen beloningssysteem uitgevonden.
De gyneacologe merkte nieuwe striemen (oh ja, oude waren er al..) op.

Ik ben mijn strepen dus ook letterlijk aan het verdienen!

Vrouw van....

Even voorstellen: Ann, vrouw van deze blogster, ook mama van Warre en Gust en ook toekomstige mama van Ping en Pong. Schrijven zit in mijn achternaam maar niet in mijn talentenpakket.
Jullie zijn gewaarschuwd.

Hier zitten we weer, vrijdagavond en we maken er een gezellig avondje UZ van. Op mijn lijstje staat genoteerd: pyjama's kids, beren, balletjes in tomatensaus en rijst, ondergoed, pyjama mama Saar, mijn rode Atoma boekje, factuur van de nieuwe diepvries die vandaag geleverd werd.
Gepakt en gezakt verlaten we Oostakker. Fruit eten, kinderen in bad, eten, tekenen, filmpje en als de oogjes bijna toevallen zullen we huiswaarts keren. Het heeft wel iets ons buitenverblijf😛 ..
'sAvonds heb ik geen last van koude partner voeten, te weinig deken of gesnurk. Sorry schat..

Gelukkig beseffen we heel goed welk doel we ons voor ogen moeten houden want anders zou het toch enorm balen zijn. We kunnen er eens om lachen of we relativeren maar op het eind van de dag is het toch geen aangename situatie. Net dan valt het op wat je allemaal mist. Lieve schat, je doet het fantastisch en ik verschiet ongelooflijk van je stil-lig kwaliteiten😊 bedankt om zo goed voor Ping en Pong te zorgen. Je bent een oermoeder!

Nu om eerlijk te zijn,  alleen zouden we het niet redden. Gelukkige hebben we zoveel lieve en behulpzame mensen rondom ons. De ene kookt, de ander vangt de kids op, sommigen hebben een luisterend oor en goede raad klaar, iedereen helpt waar hij kan en hoe klein ook,  alles maakt het leven voor ons iets eenvoudiger. Daarom ook voor jullie een dikke merci! We regelen wel nog eens een glaasje als bedanking!

Phyo Phyo Saar

30 weken 2 dagen was een saaie dag.
Vandaag 6 afleveringen Life Unexpected via Netflix bekeken (dankjewel Jo om je account te mogen gebruiken!), 1 tijdschrift Actief Wonen gelezen en wat mails en messengergesprekken beantwoord.

Voor de rest voel ik me zoals Phyo-Phyo, de olifant uit Planckendael die zwanger is van een broer of zus voor Kai- Mook.

Vier weken terug ging ik het ziekenhuis in met het idee dat ze elk moment zouden geboren worden.
Begrijp me niet verkeerd, want als mama wil ik dat ze NOG minstens 7 weken wachten, maar als ongeduldige Saar lijkt het alsof ik al 4 weken overtijd ben ondertussen.

Ik begin me ondertussen ook letterlijk Phyo Phyo te voelen. Ik zie mijn tenen niet meer, me draaien in bed is een kleine volksverhuizing, mijn zwangerschapst-shirts beginnen te kort te worden,..

Enfin. Ik ben gigantisch in alle opzichten.
Ik ben het gigantisch beu en tegelijkertijd ook gigantisch blij dat ze er nog zitten..

Frieten en een tent in Frankrijk

Ze zouden anders misschien op de laatste plaats staan in de smaaktest top 10, geveld door de vers gesneden frietjes van opa op de eerste plaats en de frietjes van 'De lekkere friet' in Lochristi op de tweede plaats, maar vandaag waren ze over-overheerlijk!
36 frietjes uit het grootkeukenrestaurant van het UZ, mmmm! (En om eerlijk te zijn.. Het zullen er 46 geweest zijn. ;)

Maar nog meer dan dat de frietjes smaakten, zo smaakte het gevoel om vandaag de kaap van 30 weken bereikt te hebben! En.. Om het helemaal af te maken, we zaten hier daarstraks met zijn zessen aan mijn kleine ziekenhuistafel met twee bakjes friet. Ann, Warre, Gust, Ping en Pong en ikzelf!
Gust begon te vertellen dat het leek alsof we in onze tent zaten in Frankrijk!
Het toppunt van gezelligheid, of hoe het soms in kleine dingen kan zitten..

Bye bye januari!

Joehoe! Een nieuwe maand is begonnen!
Geen januari baby's dus. Nu gaan we voor februari of liefst zelfs maart!
Vandaag 29 weken 5 dagen en alles lijkt rustig.. dus die frietjes dinsdag zitten er in!

In tussentijd probeer ik de voordelen in te zien van hier te liggen.
De zin :" Beter dat ik me hier lig te vervelen dan dat zij aan infuusjes en sondes in een couveuse moeten liggen." zit als een mantra in mijn hoofd. De dagen kunnen hier echt lang duren, zeker als ze je om 7u al aan de monitor hangen, wat buiten temperaturen en bloeddruk nemen zo wat de enige verzorgende taak is waardoor er hier iemand van de vroedvrouwen binnen moet zijn.

Gelukkig komt er veel bezoek, dat verdrijft de tijd en brengt de wereld binnen. Elke dag staat hier wel een vriendin, familie, een buurvrouw, een collega! Facebook in het echt!
Eigenlijk zie ik nu zelfs veel meer mensen dan ik anders zou gezien hebben, dus er zijn zelfs voordelen aan hier te liggen! Voor diegenen die deze week nog langskomen, moeke Bertha, mijn oma van 82, heeft net wafels gebakken. Gniffel!

En verder..
Mijn blog leeft ook en mensen blijven op de hoogte. Gemiddeld zit ik aan 180 pageviews per dag.
Via de statistieken leer ik dat de meesten van jullie IOS gebruikers zijn (Apple, IPad) en dat er zelfs trouwe lezers uit de VS, Nederland en Hong Kong tussen zitten?  Grappig!

Enfin, ik ga jullie laten en nog even internetten, Netflixen en lezen. Mijn drie hoofdbezigheden momenteel..